Kocie robaki u kota - zagrożenia, objawy, leczenie

Kot to bez wątpienia czyste i higieniczne zwierzę. Zamiłowanie do higieny nie ochroni go jednak przed pasożytami. To Twoje zadanie, Opiekunie, Opiekunko kota. A może uważasz, że Twój mruczek nie może paść ofiarą robaków? Bardzo się mylisz…. W dalszej części materiału wytłumaczymy Ci, w jaki sposób kot zostaje zainfekowany pasożytami wewnętrznymi i na jakie objawy choroby pasożytniczej musisz zwrócić uwagę u swojego podopiecznego. Zapraszamy!

Endopasożyty

Pasożytnictwo to niezwykle powszechna relacja w przyrodzie, choć dość kontrowersyjna z naszego, ludzkiego punktu widzenia. To sytuacja, gdy jeden organizm żyje kosztem drugiego.

Dla celów naszego artykułu skupimy się wyłącznie na endopasożytach dokonujących inwazji na układ pokarmowy kota.

Pasożyt ograbia żywiciela z substancji odżywczych, krwi czy innych składników, co wpływa negatywnie na dobrostan gospodarza. Pasożyt nie dąży do śmierci swego żywiciela, gdyż zakończyłoby to również i jego żywot, lecz do owocnej (dla pasożyta, rzecz jasna) koegzystencji.

Celem życiowym pasożyta jest bowiem prokreacja, czyli wyprodukowanie jak największej ilości osobników.

Pasożyty zostały hojnie obdarowane przez naturę. Posiadają perfekcyjne mechanizmy obronne, chroniące je przed niesprzyjającymi warunkami środowiskowymi, mają wyspecjalizowane aparaty pobierania pokarmu, przemyślne sposoby pozyskiwania żywicieli oraz są niezwykle płodne.

Dodatkowo, sprzyja im również zachowanie samych zwierząt, wynikające z imperatywów przynależnych dla danego gatunku.

W jaki sposób kot zaraża się pasożytami?

Kot podczas wylizywania futra swojego lub innego osobnika, połyka przypadkowo pchły, powszechnie występujące pasożyty zewnętrzne. Niektóre z pcheł mogą być zarażone jajami tasiemca psiego, który ten właśnie sposób opracował, by przenikać do układu pokarmowego psa czy kota. Sprytne, prawda?

Inny przykład?

Legendarna wręcz czystość kota zmusza to zwierzę do oczyszczania futra i łap z zabrudzeń. Jeśli kot wcześniej nastąpił na trawę czy piasek zanieczyszczony mikroskopijnymi, lecz inwazyjnymi jajami czy larwami pasożytów, to podczas pielęgnacji wprowadza sam te robaki do swojego wnętrza. Warto dodać, że pośrednie formy pasożytów mogą przebywać w otoczeniu wiele miesięcy.

Ponadto kot jest niestrudzonym myśliwym, dla którego pełny brzuch nie jest wystarczającym powodem, by zaniechać polowań. Wystarczy więc, by upolował i zjadł gryzonia, jaszczurkę, ślimaka czy ptaka, w tkankach którego bytowały otorbione postacie robaków.

Jeden z organizmów pasożytniczych, wywołujący u kotów (i ludzi) chorobę zwaną toksplazmozą, dokonuje zmian w obszarach mózgu gryzoni, by te przestały odczuwać strach. Stają się wtedy łatwym celem dla polującego kota, a Toxoplasma gondi, pasożytniczy pierwotniak, może wtedy spokojnie skolonizować organizm kota, swego żywiciela ostatecznego.

Karmiąca mlekiem kotka zaraża swe młode, jeśli sama padnie ofiarą pasożyta. Pośrednie formy robaków przedostają się do organizmu kociąt w pobieranym od matki mleku.
Pasożyty mogą przebywać również w wodzie z kałuży czy innego zbiornika wodnego.

Kot zaraża się pasożytami jelitowymi poprzez wrota układu pokarmowego.

A co z kotami niewychodzącymi? Czy te zwierzęta są bezpieczne?

Koty niewychodzące, to pozbawione możliwości spożywania upolowanej przez siebie zwierzyny oraz kontaktów z innymi kotami wychodzącymi. I tak jednak mogą paść ofiarą robaków jelitowych.

Jaja czy oocysty pasożyta mogą zostać przeniesione do domu np. na butach opiekuna. Kot niewychodzący może się również zarazić od psa mieszkającego wraz z nim.

Skutki inwazji pasożytów

Napisaliśmy wcześniej, iż pasożyt „nie jest zainteresowany” znacznym pogorszeniem stanu zdrowia swego żywiciela, gdyż mogłoby to zaszkodzić i jego istnieniu. Czy to jednak oznacza, iż należy w związku z tym bagatelizować zagrożenie związane z pasożytami?

Kot zaatakowany przez pasożyty wewnętrzne jest jednocześnie nosicielem tych robaków i powoduje zanieczyszczenie otoczenia.
Układ odpornościowy kota zmagającego się z chorobą pasożytniczą jest stale uwikłany w proces zwalczania toksyn wydalanych do organizmu zwierzęcia oraz naprawy szkód wyrządzonych przez robaki jelitowe.

Łatwiej może w związku z tym zapadać na inne choroby oraz trudniej sobie radzić z chorobami towarzyszącymi.

W grupie podwyższonego ryzyka w kontekście pasożytów jelitowych są zwłaszcza zwierzęta bardzo młode, osłabione, w podeszłym wieku, poddane dużemu stresowi.
Ponadto zmasowana inwazja pasożytów wewnętrznych może doprowadzić do zaczopowania ważnych arterii wewnętrznych, a nawet do śmierci zwierzęcia.

Jak rozpoznać, czy kot ma robaki?

Uważna obserwacja kota przez opiekuna szybko powinna dać znać, iż ze zwierzęciem dzieje się coś niepokojącego. Na co trzeba zwrócić uwagę?

• Powtarzające się wymioty i biegunki
• Zaparcia
• Odkrztuszanie, kaszel
• Problemy z oddychaniem
• Zaburzenia apetytu
• Brak chęci do zabawy, ruchu
• Apatia, chroniczne zmęczenie
• Pogorszenie stanu sierści
• Niechęć do higieny
• Nadmierne zainteresowanie okolicami okołoodbytowymi

Profilaktyka przeciwpasożytnicza i leczenie endopasożytów

Każdy kot powinien być objęty profilaktyką przeciwpasożytniczą. To jedyny skuteczny sposób zarówno na zapobieżenie inwazji endopasożytów, jak i pozbycie się robaków z organizmu kota, jeśli do ataku już doszło.

Zapytaj swojego lekarza weterynarii o harmonogram odrobaczania kota. Inaczej bowiem traktuje się zwierzęta wychodzące, inaczej te, które pozostają w domu, a w inny sposób koty już zarobaczone. Lekarz może ponadto zlecić badania dodatkowe, które doprecyzują, jaki rodzaj pasożyta dokonał inwazji na zwierzę.

Jeśli widzisz, że z Twoim kotem dzieje się coś niepokojącego - nie czekaj! Twój czworonożny przyjaciel czeka na Twoją pomoc.